روتیتر:با وجود اینکه فن آوری در دنیای امروز باعث تغییرات کاربری و حتی بلا استفاده شدن خیلی از آلات و وسایل شده، ولی «کلنگ» علی رغم ظاهر نخراشیده و خوشنام نبودنش ( با آنکه کَند کلنگ بیخ همه چیز) کاربری خود را در جامعه حفظ کرده و علاوه بر کاربری در صنعت ساخت و ساز، در سیاست هم برای خودش برو بیایی پیدا کرده است تا جایی که گاهی اوقات در مراسمات به زیور روبان آراسته و دست به دست هم می شود و دیگر این شعر سهراب خدا بیامرز محلی از اعراب ندارد که می فرمود:« همچنانی که فلز، زیوری نیست به اندام کلنگ!» در حقیقت «کلنگ زنی» پروژه های مختلف یکی از اساسی ترین مراحل ساخت یک پروژه محسوب می شود که گاهی از ساخت خود پروژه مهم تر است!
هر چند بعد از حسین قلی شدن بازار ارز و فروش نفت و پائین آمدن درآمد دولت و باقی ماندن چند هزار طرح نیمه کاره روی دست دولت، دیگر هیچ مسئولی رغبت به کلنگ زنی ندارد، ولی ظاهراً در برخی نقاط کشور هنوز مختصر کلنگ هایی به زمین زده می شود تا شان و جایگاه کلنگ زنی در جامعه حفظ شود. البته این جایگاه تا بدانجایی اهمیت دارد که در ساخت یک پروژه نقش کلنگ از مطالعات اولیه، نیاز منطقه، جانمائی، تامین بودجه، امکان و ضرورت ساخت، اخذ مجوز های زیست محیطی و … نیز مهم تر و پر رنگ تر است. الان هم که دوستان معتقدند بودجه ای برای پروژه های عمرانی ندارند و کفگیر خزانه به ته ماهیتابه خورده، باز هم فرآیند «کلنگ زنی» به صورت مختصر و در مقیاس نه چندان وسیع ادامه دارد و هر قدر هم عده ای تلاش می کنند و بر این باورند که « دست باید نرود سوی کلنگ» فایده ای ندارد. اما از آنجایی که برای ما شهرام بابک ببخشید شهرام بهرام ندارد و در همه دولت ها به ارائه رهنمود های تیتانیوم بار شهره هستیم، در همین راستا نیز چند رهنمود فلک فرسا و مدبرانه ارائه می کنیم:
الف) برگزاری همایش: نظر به اهمیت و جایگاه کلنگ در عصر حاضر پیشنهاد می شود به منظور تببین این نقش و جایگاه، همایش هایی با عناوین «کلنگ و کلنگ زنی در هزاره سوم»، «جایگاه کلنگ در تعاملات سیاسی» ، « دوران پسا کلنگ زنی و چالش های فرارو» و … برگزار شود.
ب) مانور کلنگ زنی: همیشه که نباید از مانور برای ایجاد آمادگی در برابر حوادث استفاده کنیم، گاهی اوقات می توان از مانور برای فراموش نشدن یک رویه یا سنت استفاده کرد. پیشنهاد می شود هر از گاهی با برگزاری مانور کلنگ زنی در سطح شهر های استان، آمادگی مسئولین را در سطح مطلوب نگه داری کرد.
پ) ثبت جهانی رقص کلنگ: در برخی از بلاد رقصی به نام رقص خنجر مرسوم است که عده ای در عروسی ها یا برخی مناسبات، با خنجر مراسم خاصی انجام می دهند و آوازی نیز سر می دهند. پیشنهاد می شود در مراسم کلنگ زنی نیز « رقص کلنگ» جانمایی شود تا علاوه بر ایجاد یک فضای با نشاط، زمینه را برای بسط امورات فرهنگی در ساخت پروژه های ملی فراهم سازیم. در ضمن زودتر باید دست بجنبانیم و تا رقص کلنگ مثل تار، چوگان، قهوه خانه، نان لواش و … به نام کشورهای همسایه ثبت جهانی نشده، آن را به نام خودمان ثبت کنیم!
“وحید حاج سعیدی”
با سلام و خدا قوت عالی بود و بجا
موفق و موید باشید.