روتیتر: شهید محمدتقی ابراهیمی به سال ۱۳۴۴ در شهرستان بهشهر در خانوادهای متوسط و مومن دیده به جهان گشود. دوران کودکی خود را در همان شهرستان در کنار خانواده و دامان پرمهر و محبت پدر و مادری زحمتکش و مهربان سپری نمود و بعد از آن شهرستان کرج عزیمت نموده و در این شهرستان ساکن و مستقر شدند…
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی روتیتر ، ندگی نامه این شهید بزرگوار به شرح ذیل است:
شهید محمدتقی ابراهیمی به سال ۱۳۴۴ در شهرستان بهشهر در خانوادهای متوسط و مومن دیده به جهان گشود. دوران کودکی خود را در همان شهرستان در کنار خانواده و دامان پرمهر و محبت پدر و مادری زحمتکش و مهربان سپری نمود و بعد از آن شهرستان کرج عزیمت نموده و در این شهرستان ساکن و مستقر شدند.
وی در سن ۷ سالگی پا به عرصه تحصیل نهاده و با موفقیت دوران تحصیل خود را سپری مینمود در اوجگیری انقلاب همانند دیگر برادران خواهران مبارزش به صفوف انقلابیون پیوست و با هوشیاری بر علیه شدیم. منفور پهلوی دست به افشاگری زد.
پس از پیروزی انقلاب به یاری خداوند و همیاری مردم غیور ایران دست از فعالیت نکشید و برای تحقق بخشیدن به اهداف انقلاب لحظه ای آرام نمینشست و به خاطر همین عضو بسیج ناحیه ۲ کرج گردید و در آنجا به فعالیت خود ادامه میداد به هنگام مصیبتها و عزاداری اولیاء خاص به خصوص سرور شهیدان از هیچ کمکی مضایقه نمیکرد و تمامی کارهای خود را طبق دستورات الهی انجام میداد و هیچگونه ازار و اذیتی به هیچ فردی نمیرساند.
برای پدر و مادرش که سالها برای پروراندن شکوفههای ایمان و تقوا در درون او زحمت کشیده بودند احترام خاصی قائل بود و همیشه به پندها و نصایح آنها گوش دل میداد و در رفتارش به کار میبست. وی با شروع جنگ تحمیلی و هجوم وحشیانه عراق به خاک میهن اسلامیمان لحظه ای آرام و قرار نداشت و برای دفاع از کشور میخواست به جبهه برود که مورد قبول واقع نمیشد.
تا اینکه در سال ۶۱ با کسب رضایت از اولیاء مدرسه که در ان زمان در هنرستان در رشته حسابداری تحصیل میکرد و رضایت خانواده موفق شد که در بسیج ثبت نام کرده و پس از گذراندن دوره آموزش نظامی به جبهههای جنوب عزیمت نماید و پس از رزمی بیامان و حماسه آفرینی در تاریخ دهم اردیبهشت ماه سال ۶۱ در منطقه عملیاتی فکه در عملیات بیت المقدس شرکت کرده و در آنجا مفقودالاثر میگردد که پس از سالها دوری از وطن پیکر پاک و مطهرش در سال ۷۷ به وطن رجعت پیدا میکند.
خاطراتی از شهید محمدتقی ابراهیمی
ایشان تا دیپلم درسشان را خواند و در کرج به تحصیل خود پرداخته و در روستای کُندر متولد شدند. ایشان همیشه در حال فعالیت بود ایشان فرمانده بودند و در پادگان بچهها را تعلیم میدادند پادگان باهنر بودند. پسر خوب و متین بود و همه دوستش داشتند وقتی هم که جنازهاش را اوردند مادرش با دست خودش گذاشت داخل قبر گفت انگار که دارم عروسی بچهام را به پا میکنم.
پیام شهید : سعی کنید همهی کارهایتان برای خدا باشد و رضای خدا را بدست آورید. شما یک لحظه به آخرت خود فکر کنید. آیا انسان برای همیشه زند ه می ماند؟ جوابش مشخص است، نه! پس انسان میمیرد پس چه، بهترین راه رفتنی و بهترین راه مردن را که شهادت است انتخاب کند.
شاهد قرآنی : أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ کَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ (آل عمران/۱۶۲)
آیا کسى که خشنودى خدا را پیروى کند (در عبادت و بندگى و درستکارى کوشا و از رحمت خدا بهرهمند باشد) مانند کسى است که به خشم خدا بازگردد (معصیت و نافرمانى نموده از رحمت خدا بى بهره شود) و جاى او دوزخ باشد، و (دوزخ) و چه بد بازگشتگاهى است.
شاهد حدیثی : عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ (ع) قَال : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّهُ مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَى النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ وَ السَّلَامُ.(الإختصاص، متن، ص۲۲۵)
حسین بن على (ع) : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، اما بعد، هر که رضاى خدا جوید، در برابر خشم مردم، خدا آمرزش را کفایت کند. و هر که رضاى مردم جوید، در برابر خشم خدا، خدا او را به مردم واگذارد، والسلام.