روتیتر ، سید محمد میرحبیبی : لباس شهرداری کرج با این درجه اهمیت برای برخی از افرادی که ادعای “امیری و بزرگی و عقل کلی “در عرصه مدیریت شهری ، اجرایی و اخیرا شهردار شدن کرج دارند و هیچ سنخیتی با شاخصه های لازم و کافی مدیریت ارشد اجرایی ندارند،بسیار گشاد است.این افراد که تنها ادعای “امیری” به معنای توانایی مدیریتی و اجرایی ارشد در حد شهردار کرج را دارند هیچ انطباقی با شاخصه های مدیریتی در این حد و اندازه ندارند.
نه اینکه اندام مدیریتی و قد قانونمداری این افراد کوتاه باشد که قد شهرداری کرج و وزن مدیریتی این نهاد مهم و استراتژیک نسبت به دید ، تجربه ، ظرفیت و توانایی این افراد بزرگ تر است.
شایعات آنقدر آماتور گونه توسط برخی از افراد منتشر می شود که ساده انگار ترین و بی تخصص ترین شهروندان هم می فهمند که یکی دو عضو کوتاه قامت شورای چهارم در صدد هستند تا با نهادینه کردن شایعه احتمال شهردار شدن فردی که در زمان مقدسی به ادعای خویش همه کاره شهرداری بود و بر همین اساس شهرداری کرج را در آن زمان به بن بست برد ، را قوت بخشند و افکار عمومی نرا مهیا سازند .
اما غافل از اینکه اگر افکار عمومی فهیم و حماسه ساز البرز بویژه کرج قرار بر انحراف آنهم به واسطه القائات کاذب و کودکانه این افراد داشتند، که پذیرای این فرد در دوره چهارم انتخابات شوراها بودند و وی را مجبور به استعفا نمی کردند .
شاید مرور بخشی از عملکرد این افراد که ادعای “امیر ی و آگاهمندی “در عرصه مدیریتی و اجرایی و تصمیم گیری می کنند بتواند ماهیت توانایی برخی از مشتاقان شهردار شدن و علل تلاش برخی از اعضای شورای چهارم را در نحوه عمل به سوگند خود برای دفاع از حقوق مردم و رعایت قوانین بیش از پیش نمایان سازد .
انتصاب بسیاری از دوستان خود در شهرداری ، رانت زایی های بسیار در حاشیه برخی از قرارداد های میلیاردی معطوف به پیاده رو سازی های غیر استاندارد و درجه چهارم و آسفالت ریزی هایی که تنها ۳ ماه عمرشان به طول انجامید ، اصرار برای خرید کارخانه آسفالت از کشورهای خارجی به ۲ برابر قیمت نمونه های بهتر داخلی ، انجام سفرهای خارجی بدون مجوز و بدون خروجی بعضا با صرف هزینه های گزاف ، خانه نشین کردن نخبگان درشهرداری و به بن بست رساندن برخی از کارکرد های مجموعه مدیریت شهری و عناد ورزیدن با مدیران و نخبگان شهرداری و تلاش برای خانه نشین کردن آنها و همچنین تلاش برای غیر علنی بودن تصمیمات پارلمان محلی ،تنها بخشی از عملکرد اینگونه افراد به شمارمی رود .
اصرار برخی از راهیافتگان کم تجربه بر اشاعه کذب احتمال شهردارشدن این گونه افراد نه تنها سبب مخالفت بیشتر مردم و نخبگان با شهردار شدن این افراد کوتاه قامت میشود بلکه نفس منفعت طلبانه ، رفیق گرایانه ، ضد مردمی ، رانت زایی و تلاشگر برای ایجاد زمینه لازم به جهت انتصاب افراد بی تجربه و رابطه مند در شهرداری کرج را از یک سو و وامدار بودن این برخی از اعضا -که خوشبختانه تعدادشان بسیار کم است – رابه این گونه افراد مدعای شهردارشدن نشان می دهد .
این وامداری گرچه هیچ ارتباطی به سکوت این افرد مشتاق شهردار شدن در برابر برخی تخلفات رخ داده درانتخابات شورای شهر کرج ندارد اما سوال های فراوانی را پیرامون چرایی و علت اصلی تلاش این اعضاء برای شهردار شدن فردی که با مشاوره هایش کرج را در زمان مقدسی به بن بست کشاند، مطرح می سازد .
گرچه ممکن است این گونه افراد در مناصب دیگر انتصابی و اجرایی کمتر مرتکب اشتباه و نقصان شوند و موفق تر باشند اما لباس شهرداری کرج با قریب به ۷۰۰۰ هزار کارمند و کارگر و با این گستردگی و حجم ظایف برایشان گشاد است و این نقد نه در راستای نقد شخصیتی که در زمینه نقد توان مدیریتی این افراد نگاشته شدهاست . چه نقد شخصیتی برای این افراد چیزی جز اثبات بی ثباتی سیاسی و اجرایی به دنبال ندارد .
بی تردید رییس جمهور یازدهم ایران و همچنین وزیر محترم کشور و سایر نهاد های نظارتی ذیربط با رصد و رفتار شناسی اینگونه افراد به جلوگیری از تکرار تجارب تلخ مدیریتی در مراکز استانی همچون کرج می شوند