روتیتر: کرج؛ شهری که وقتی از ارتفاع بالا به آن می نگریم وجود تبعیض ها در آن بیداد می کند، برجهای سر به فلک کشیده ای که نشان از مناطق مرفه و بی درد شهر را دارد و مناطقی که به صورت پله کانی روی سقف هر خانه خانه ای دیگر بنا شده است.
به گزارش روتیتر؛ شهری که وقتی از ارتفاع بالا به آن می نگریم وجود تبعیض ها در آن بیداد می کند، برجهای سر به فلک کشیده ای که نشان از مناطق مرفه و بی درد شهر را دارد و مناطقی که به صورت پله کانی روی سقف هر خانه خانه ای دیگر بنا شده است نشان از مناطق فرسوده و ضعیف شهر را داراست. وقتی واژه بالای شهر بر زبان می‌آید عمران، آبادانی، رفاه و امکانات عالی در ذهن نقش می‌بندد ودر مقابل با شنیدن واژه پایین شهر فقر و تنگدستی، خانه‌های فرسوده، کمبود امکانات و در مجموع تصویری خاکستری به ذهن می‌آید.
به گزارش پایگاه خبری مدیریت شهری کرج، بافت شهر کرج به گونه ای تعریف شده است که ضعیف ترین و یا قدیمی ترین محلات در دل محلات مرفه نشین و مدرن واقع شده است مانند آق تپه در دل مهرشهر و جواد آباد در جوار باغستان و یا اسلام آباد و عظیمیه در کنار یکدیگر، چهارصددستگاه در جوار جهانشهر، محله اوقافیا در جوار گوهردشت… چنانکه اسلام آباد یا تپه مراد آب مرتفع ترین و محروم ترین نقطه ای از این شهر است که البته باوجود نزدیکی و همجواری فیزیکی با منطقه ای همچون عظیمیه کوچکترین تشابه ظاهری در سیمای شهری آن شاهد نیستیم. اینجا همه چیز در تضاد با دیگری است…!!!
اگر نیک بنگریم می بینیم که محلات ضعیف و کمتر توسعه یافته شهر از لحاظ سطح برخورداری نسبت به محلات مرفه نشین شهر از امکانات و خدمات پایین تری برخوردار هستند و این در حالی است که تعداد کودکانی که در این مکانها اشتیاق به بازی و گذراندن اوقات فراغتشان را دارند بسی بیشتر از کودکانی است که در مناطق مرفه نشین شهر ساکن هستند. آنها تفریحات خود را معطوف به فوتبال هم دو سه تا کوچه پایین تر از محل سکونتشان می کنند چرا که حتی کوچه هایی که در آن ساکن هستند قادر به ارائه خدمتی همچون گل کوچیک ندارند..
از عدم داشتن آسانسور و پارکینگ در مناطق کمتر توسعه یافته گرفته تا نوع سنگفرش خیابان و آسفالت و جدول بندی تا نوع بوته گلی که در فضاهای سبز محلات دارا و ندار شهر کاشته می شوند با یک دیگر متفاوتند…چه رسد به تعبیه آبنما و رستوران سنتی و سالن اجتماعات فرهنگی هنری و کتابخانه عمومی در محلات کمتر توسعه یافته و به اصطلاح پایین شهر…
در این راستا، جذب سرمایه علاقمندان در این بخش از شهر می تواند به ساخت بازارچه های دایمی طبقاتی و تفریحاتی با رنگ بوی سنتی تر و بومی تر منجر شود که به دلیل تفاوت در جهت مثبت نه تنها ساکنان منطقه را به آرامش و رضایت دعوت خواهد کرد که باز خورد آن در تمام شهر لمس خواهد شد.
رفع نیاز های اولیه و تکریم حرمت انسانها اولین چیزیست که باید به آنها داد و درصورت عدم درخواست شهروندان منتفی نخواهد بود. امیدواریم با تصویب قانون مدیریت واحد شهری در مجلس شورای اسلامی، مدیریت اماکنی نظیر کتابخانه‌ها، ورزشگاه‌ها و … بر عهده شهرداری باشد تا با اختصاص بودجه لازم به این امر شرایطی فراهم شود تا شهرداری در خصوص برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته جهت توسعه شهر با محدودیت کمتری مواجه باشد.
چرا که در تمامی شهرهای بزرگ دنیا، اختیار شهرداران متناسب با اختیار رئیس جمهور است و این امر در کلان شهرها بسیار پررنگ تر به نظر می رسد، در واقع امر، شهردار رئیس آن شهر است و کلیه تصمیمات اجرایی یک شهر را شهردار می گیرد.
در واقع امر، مدیریت یکپارچه به مدیریت خودسرانه و تک رو و تک محور گفته نمی شود، بلکه در این مدیریت، کلیه دستگاه های و نهادهای فعال در سطح شهر باید همیار و همسو با مدیریت شهری گام بردارند و در نهایت مدیریت شهری با اتکای به هم اندیشی و دریافت نظرات مختلف نسبت به تصمیم تدابیری هوشمندانه اقدام می کند.