ویترین زشت شهر ما!

به گزارش روتیتر: درگذشته های نه چندان دور که اغلب خانه ها حیاط دار بودند، عصرهای بهار و تابستان دلمان قنج می‌رفت تا برای فرار از گرما زیر سایه یکی از درختان سن و سال دار حیاط گلیمی پهن کنیم و قاچ‌های شتری هندوانه و خربزه را گاز بزنیم، چای نبات لب دوزی که روی سماور زغالی دم کشیده را در هورت بکشیم و منتظر بمانیم تا رادیو آهنگ شادی پخش کند تا سرمست و کیفور با امید به اینکه “زندگی هنوز قشنگی های خودشو داره” به جنگ مشکلات کوچک و بزرگمان برویم. در آن دوران که خاطراتش در ذهن ما زنده و ماندگار است، در هر خانه ای زیر زمینی بود تا اسباب وسایل به درد نخور و اضافی را در دل خود جای دهد تا در حیاط و جلوی دید دیگران ولو نباشند، بند رخت ها زنانه و مردانه می‌شدند و روی آن ها ملافه ای نازک پهن می شد تا غریبه و آشنا چشمشان به لباس‌هایی که سرخوشانه زیر نور آفتاب با باد تکان می خوردند نیفتد.

هرچند آن روزها خانواده ها با مفهوم  امروزی حقوق شهروندی، حریم خصوصی و … آشنا نبودند ولی همه به  زیبایی و حس امنیت  چهار دیواریشان اهمیت می‌دادند و برای داشتن خانه ای با ظاهری زیبا چشم و هم چشمی می‌کردند. امروز اما وضع خیلی فرق کرده. خانه های ویلایی جای خود را به آپارتمان های قوطی کبریتی داده اند و در کوچه پس کوچه های شهر کمتر خانه حیاط داری به چشم می خورد. امروز که خرید خانه ویلایی برای ما به رویایی دست نیافتنی تبدیل شده، اغلب به دنبال واحدهایی بالکن دار هستیم تا لااقل فرصت استنشاق هوا و نگاه کردن به تردد مردم در خیابان های شلوغ را از دست ندهیم. ولی واقعیت این است بالکن ها هم دردی از دل گرفته ما دوا نمی کنند چون اغلب اینقدر با وسایل دور ریختنی، شیشه های شور و ترشی، لوله بخاری، نردبان، کارتن های خالی، اشیای اضافه‌ی منزل و یا لباس های رنگارنگی که روی بند آویخته پُر شده اند که ماهیت خود را از دست داده و گویا وظیفه ای جز آشفته تر کردن چهره آشفته شهرمان ندارند.

از نگاه کردن به بالکن‌ها پشیمان می‌شوید!
یکی از شهروندان کرجی با گلایه از چهره زشتی که بالکن‌های شلوغ پلوغ به شهر داده اند، می گوید: متاسفانه وضعیت بالکن های واحدهای مسکونی در اغلب مناطق شهر آنقدر آشفته است که انسان از نگاه کردن به آنها پشیمان می‌شود.

رضا قادری توضیح می‌دهد: در هیچ کجای دنیا نمی بینید شهروندی در وسط شهر لباس زیرش را در بالکن پهن کرده باشد تا خشک شود ولی این مساله در شهرهای ایران به امری عادی تبدیل شده است.

وی اظهار می‌کند: مگر ما چه گناهی کرده ایم که تا سرمان را بالا می‌گیریم چشممان با بالکن‌هایی می خورد که از خرت و پرت و وسایل اضافه پر است و حس تشویش و اشفتگی را به انسان منتقل می‌کند؟  از همه بدتر این است وقتی اعتراض می‌کنیم هم جمله ای جز”چهاردیواری اختیاری” نصیبمان نمی‌شود.

حفظ زیبایی بصری شهر وظیفه همه است
وی ابراز می‌کند: داشتن شهری با جاذبه‌های بصری یکی از بدیهی‌ترین حقوق شهروندی است ولی این حق نه تنها در کرج بلکه در بسیاری از شهرها توسط خود مردم نادیده گرفته می‌شود.

وی می گوید: اینکه توقع داشته باشیم زیباسازی و ایجاد جذابیت های بصری برای شهر تنها وظیفه مسئولان است درست نیست و ما هم باید به وظیفه خود در این خصوص عمل کنیم.

قادری اضافه می کند: همه ما در این شهر زندگی می‌کنیم پس باید به سهم خود از ایجاد آشفتگی بصری جلوگیری کنیم و توپ را در زمین دیگران نیندازیم.

خانه های قوطی کبریتی جایی برای وسایل اضافی ندارند
یکی از شهروندان کرجی با اشاره به اینکه اغلب آپارتمان نشینان چاره ای جز تبدیل بالکن ها به انباری ندارند، می‌گوید: وقتی با هزار قرض و قوله می خواهی از اجاره نشینی خلاص شوی و آپارتمانی ۶۰ متری میخری که انباری ندارد، چاره ای جز این نداری که خرد ریزهای منزل و وسایل اضافی ات را در بالکن جا بدهی.

زهرا عباسی ادامه می‌دهد: در اکثر آپارتمان ها کلید پشت بام در اختیار ساکنان طبقه آخر است و امکان پهن کردن لباس روی بند رخت برای دیگر واحدها وجود ندارد و همین باعث شده لباس های رنگارنگ به ویتریتی برای واحدهای این شهر تبدیل شود.

وی توضیح می‌دهد: اغلب مردم دوست ندارند لباسهایشان در معرض دید عموم خشک شود ولی وقتی چاره ای نباشد این مساله هم کم کم عادی می‌شود.

وی اظهار می‌کند: برخی می‌گویند چرا وسایل اضافی خود را در خانه جای نمی دهید؟ در جواب آنها باید بگویم وقتی خانه برای خودمان هم جا ندارد و تنگ است چطور می توان توقع داشت خرت و پرتها را هم در گوشه ای بچپانیم تا اوضاع از اینی که هست هم بدتر شود.

این شهروند کرجی اضافه می‌کند: توجه به آپارتمان ها به عنوان ویترین شهر، دغدغه کسانی است که غم نان ندارند و در طول روز آن قدر وقت می کنند تا با رد شدن از خیابان سرشان را بالا بگیرند و به بالکن های خانه ها نگاه کنند اما برای ما که از صبح تا شب جان می کنیم تا شکم بچه هایمان را سیر کنیم زیبایی بصری شهر مفهومی ندارد و دغدغه به حساب نمی آید.

کرج شهری با اختشاشات بصری تمام نشدنی
سرپرست سازمان سیما منظر و فضای سبز شهری شهرداری کرج با اشاره به تاثیر سیما و منظر شهری در مردم می‌گوید: چند سال پیش مطالعه ای در یکی از خیابان‌های کالیفرنیا که تعداد ساختمان های نیمه کاره و تابلوهای تبلیغاتی نیمه تمام آن زیاد بود انجام شد تا تاثیر سیما و منظر شهری بر رفتار و روان مردم بررسی شود. در این تحقیق ثابت شد چهره زشت این خیابان تاثیر مستقیمی در نزاغ های خیابانی و ریزش موی مردم این خیابان داشته است.

پیمان بضاعتی پور ادامه می‌دهد: مثال بالا تنها یک نمونه ساده از تاثیر سیما و منظر شهری بر رفتار ، ذهن ، روحیه  و فضای روانی مردم است و نشان می‌دهد چهره شهری که در آن زندگی میکنیم بر عملکردجسمی و روانی مردم تاثیر به سزایی دارد.

وی توضیح با اشاره به وضعیت بصری کرج توضیح می‌دهد: متاسفانه اختشاشات بصری در این شهر بیداد میکند و این مساله تنها به بالکنهای واحدهای مسکونی محدود نیست و ایستگاه های اتوبوس، پل های عابر پیاده ، تابلوهای تبلیغاتی و تجاری و … را نیز در برمی‌گیرد.

وی با اشاره به محدویت قانونی برای تبدیل بالکن‌های شهر به انباری توسط شهروندان اضافه می‌کند: طبق ماده ۵۵ قانون شهرداری آویزان کردن رخت و لباس و به اصطلاح انباری کردن بالکنهای واحدهای مسکونی خلاف مقررات است ولی امروزه به وفور شاهد ساختمان‌هایی هستیم که علی رغم این‌که به خیابان ها و معابر اصلی شهر مشرف هستند، بالکن هایشان پر از خرت و پرت ،سایل اضافی و رخت و لباس است  و با عدم  رعایت قانون به آشفتگی سیمای شهر دامن می زنند.

اقدامات دستوری جواب گو نیست
وی اضافه می‌کند: متاسفانه برای اینکه تعامل شهروندان برای داشتن شهری با چهره ای زیبا را داشته باشیم اقدامات دستوری  و تدوین آیین نامه های اجرایی جواب گو نیست و تا این مساله به فرهنگ عمومی تبدیل نشود در این خصوص راه به جایی نمی بریم.

این مسئول اظهار می‌کند: برای تشویق شهروندان برای کمک به زیباسازی فضای بصری شهر طرحهای تشویقی در نظر گرفته شده که تعدادی از آنها تا پایان سال اجرایی می‌شوند.

وی ادامه می‌دهد: یکی از این طرح ها ایجاد فضای سبز عمودی برای مالکانی است که برای حفظ زیبایی واحد مسکونی خود تلاش می‌کنند و خود را جای عابرانی می‌گذارند که هر روز از جلوی ساختمان آنها عبور می‌کنند.

سرپرست سازمان سیما منظر و فضای سبز شهری شهرداری کرج  با اشاره به اینکه زیبا سازی سیما و منظر شهری صرفا به ساماندهی بالکنها توسط مردم محدود نیست و مسئولان نیز در این خصوص وظیفه ای دارند، می‌گوید: متاسفانه تا کنون آیین نامه خاصی  برای وضعیت نماهای ساختمان های شهر تدوین نشده و هر سازنده نمای مورد نظر خود را به هر شکلی که دوست دارد پیاده می‌کند.

بضاعتی پور توضیح می دهد: بدون شک همگونی و یکپارچه سازی نمای ساختمان های شهر نیز تاثیر به سزایی در تقویت زیبایی بصری شهر دارد.

وی اظهار می‌کند: متاسفانه تا کنون مطالعه ای در این خصوص از سوی شهرداری صورت نگرفته و تازه قرار است پیشنهادی با محوریت این موضوع به شورای پنجم ارائه شود تا وضعیت نمای ساختمان‌ها به عنوان المان های دست ساز شهر ساماندهی شود.

این مسئول می‌گوید: به عنوان مثال میتوان یک یا دو طرح نما را به عنوان پایلوت به سازندگان پیشنهاد بدهیم تا با اجرای انها همگون سازی در چهره شهر اتفاق بیفتد.

وی ادامه میدهد: امید است با برنامه ریزی‌ها و اجرای طرحهای مدون چهره شهر رنگ زندگی به خود بگیرد و شهروندان با خیال راحت بتوانند سر بچرخانند و به ساختمان ها و سازه های ایران کوچک نگاه کنند.