روتیتر:درجشن بزرگ روز خبرنگار بعضی خبرنگاران جایگاهی ندارند و این جشن عمومی است و خبرنگاران مجبور به سکوت اند و این جای تامل دارد که در روز های که شهدا شهید شدن باید جشن گرفت و شادی کرد و اسمی از شهید به میان نیاورد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی روتیتر ،باز روز خبرنگار، روز ایثار و فداکاری فرا رسید، در چنین روزی شهید صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران به وسیله دستنشانده آمریکا یعنی طالبان به شهادت رسید و این روز به نام آن شهید بزرگوار روز خبرنگار نامیده شد.
این روز تنها روز سال است که مسئولین به یاد مشکلات و معضلات خبرنگاران می افتند و باید خبرنگار فقط در همان روز، به پاس نجابتشان زبان به کام بگیرند و در وصف خود بگویند، در وصف سختی ها و رشادت های خود، در وصف مشکلات که در طول ۳۶۵ روز به آنها می گذرد و او هیچگاه لب به سخن نمی آورد مگر برای مردم و برای انتقال درد های آنان برای به تصویر کشیدن توانمندی های آنان ولی چه کند که فقط به خاطر نجابتش حتی در این روز درخواستی به جز حق اصلی خود یعنی آزادی بیان و آن هم فقط برای انتقال درد های و زحمات بی دریغ ملتش چیز دیگری نمی خواهد، هیچگاه سخن از معیشت خود که شاید به جرات می توان گفت به ۴۰۰ هزار تومان هم نمی رسد نمی گوید، از بیمه که هیچ بعد از زحمت های فراوان چند ساله او معلوم نیست بیمه شود یا نشود، هر دولتی می آید قانون جدید و نگاه جدید به بیمه و سنوات خبرنگار می کند.
حتی کسی به فکر حمایت معنوی از خبرنگاران نیست، وقتی درد دلی می کند، که کمی در آن انتقاد از آزادی بیانش است، همه انگ شرارت و منفعت طلبی به او می زنند که او می خواهد با این انتقاد خود و رسانه اش را بزرگ کند، ولی زمانی که در وصف یکا یک مسئولین و مردم بگوید می شود منجی، کارش را با پیامبران مقایسه می کنند و میگویند خبرنگاران در راه انبیا هستید ….
چه باید گفت، هر سال در چنین روزی تمام مسئولین، وعده های به خبرنگاران از بهبود معیشت و کار و بیمه و مسکن و آزادی بیان و حمایت معنوی مید هند و این وعده ها می رود تا سال بعد ولی امسال یک تفاوت دارد امسال جشن روز خبرنگار با شکوه شده، امسال به خاطر زحمات خبرنگاران استان با وجود همه مشکلات مالی تمام خبرنگاران با خانواده خود به همایش روز خبرنگار برای صرف شام دعوت شده اند که جای تقدیر دارد که آفرین بر شما ما از نظر اقتصادی تحریم هستیم و این هزینه ها برای شاد کردن خانواده ما عالیست تا زبان ما دیگر برای انتقاد جشن ها و همایش های میلیونی بعدی کوتاه شود.
از مجری تلویزیون آقای سید علی ضیا که هرشب در برنامه امشب بر روی صفحه تلویزیون می رود (با تمام هزینه میلیونی که برای سفر به استان دارد) به این همایش بزرگ رسانه ای دعوت شده است برای دل خبرنگاران دعوت شده است، اما جای تامل است که چرا اسمی از شهید صارمی حتی در بنر های تبلیغاتی نیست، که این روز به نام او می باشد چه برسد به دعوت از ایشان به استان.
باید گفت احسنت و مرحبا چرا که همایش ها و جشن ها( نزدیک به ۲۰ همایش که در دو ماه اول سال گرفته شد)به خاطر انتقاد شدید رسانه ها لغو شد ولی بعد از دو ماه اولین همایش بزرگ مربوط به خبرنگاران می شود این جای تبریک و تامل دارد.
باید احسنت و مرحبای دیگری نیز به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت که با وجود بودجه کم چگونه توانسته اند این همایش بزرگ را به همراه تقدیر از ۱۵۵ نفر از خبرنگاران برجسته و برتر استانی تهیه کنند، گرفتن اسپانسر های خصوصی جای تقدیر و تشکر دارد ولی نمی شود به جای این جشن هزینه آن صرف راه اندازی صندوق رفاهی خبرنگاران شود.
و از نگاه دیگر نیز جای تعجب دارد و نمی دانیم چرا بعضی رسانه ها وقتی حرف از پوشش خبرهای مردم به میان می آید می گویند کمبود خبرنگار داریم ولی زمانی که حرف از روز خبرنگار به میان می آید همه ملت می شوند خبرنگار، تازه این ۱۵۵ نفر، نفرات برجسته و برتر هستند و خبرنگارانی که کمتر کار می کنند و در تمام مراسمات همدیگر را می شناسند بعضی از آنان هیچگاه برتر نیستند.
تایید و حمایت از هنرمندان کشوری نه استانی
باید احسنت و مرحبای دیگری به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستندرکاران این مجموعه کرد که این اداره به خاطر حمایت از هنرمندان استانی و ایجاد فرهنگ بومی و ملی الگو است، این همه حمایت از هنرمندان و مجریان استان مانند گروه آقای رخشانی، خوشحال، امیرآبادی و صد ها نفر دیگر قابل تقدیر می باشد ولی اینها بدرد این جشن نمی خورند چون پول کمی برای اجرا می گیرند، انتخاب همان مجری توانمند تهرانی البته متولد کاشان سید علی ضیا که هر شب در تلویزیون است برای خودنمایی و تبلیغات انتخاباتی اسپانسر ها و مسئولین قابل تقدیر است و دیگر معنی ندارد که از خانواده شهید صارمی برای دعوت به استان هزینه شود و یا از شهید فرهادی تنها خبرنگار نوجوان استان حرفی به میان آید.
باید گفت این همایش به صورت عموم انجام خواهد شد تا پازل تبلیغاتی بعضی نفرات و لب به سخن بر نیاوردن خبرنگاران و از همه مهمتر استارت دوباره همایش ها و جشن ها با تایید خبرنگاران کامل شود چرا که ما در این شرایط سخت اقتصادی نیازمند همایش ها هستیم نه کار های اقتصادی و زیربنایی البته این همایش ها هزینه ای ندارد ۳۰ و ۴۰ میلیون در جامعه چیزی نمی شود اگر ۱۰۰ همایش بگیرند تازه می شود ۳ تا ۴ میلیارد تومان هر چند بیمارستان سرطانی ها نیازمند بودجه بالایی است و نیازمند این مقدار پول نیست و جیب مردم انشاا… پر پول باشد تا هزار تومان هزار تومان این بیمارستان را برای معالجه بیمارانی که سال ها برای درمان منتظر هستند بسازند.