***شورای کمالشهر تجربه خوشایندی از ایجاد اختلاف افکنی در دوره های اول و دوم و حتی سوم را ندارد……
روتیتر، سید محمد میرحبیبی:شورای شهر کمالشهر در ادوار اول و دوم با مشکلات بسیاری روبرو شد که بیشتر محصول ایجاد اختلاف و دودستگی شدید توسط تعدادی از اعضای شورای شهر بود و حداقل نتیجه اش دستگیری تعداید از اعضا و انحلال شورای شهر بود که بیش از همه دود آن هم به چشم همه اعضا رفت و هم دامان توسعه شهر را گرفت.
به گزارش پایگاه خبری وتحلیلی روتیتر،بر اساس تازه ترین یافته ها در دوره چهارم اما به رغم وجود آرامش نسبی و پیشبرد امور در اکثر بخش ها دو تن از اعضای شورای شهر کمالنشهر با طرح مسایلی بی پایه و بی اساس در صدد ایجاد اختلاف بین اعضای دیگر شورا و ایجاد دو دستگی نه از باب ایجاد تضارب که از منظر ایجاد اختلاف هستند.
این در حالی است که شوراها از ایجاد اختلاف نه تنها به نقطه ای مثبت دست نیافته اند بلکه دچار آسیب های جدی از قبیل ، دستگیری ، انحلال،سلب عضویت و .. شده اند چراکه در فضای ایجاد و برورز اختلاف قبل و بیش از همه ایم شورای شهر است که آسیب جدی می بینید و دود آن نیز به چشم شهروندانی می رود که برای پیشرفت و توسعه شهر به اعضای شورای شهر رای داده اند نه برای ایجاد اختلاف و دعواهای شخصی.
در این میان اما شورای شهر کمالشهر خود یکی از قربانیان اصلی بروز اختلافات شخصی و منیت ها و خود محوری های برخی از اعضای شورای شهر به شمار می رود چراکه این اختلاف ها و دو دستگی ها در دور اول و ، دومک و سوم شورای شهر سبب دستگیری تعاید از اعضای شورای شهر ، انحلال شورای شهر و سلب عضویت به نا حق برخیاز اعضای شورا شد که هم شورا نشینان آسیب دیدند و هم کمالشهر سال ها از گردونه توسعه و پیشرفت جدا شد و از دور توسعه سایر شهرهای کم پتانسیل تر استان جا ماند.
تلاش برای ایجاد اختلاف و دعواهای شخصی در شورای کمالشهر و لزوم تدبیر رییس شورای شهر
در هر سه دوره قبل شورای کمالشهر نیز خود محوری ها و زیاده خواهی های یک و دو عضو شورای موجب ایجاد اختلاف های شدید و بروز زمینه برای انحلال شورای شهر و دستگیری تعداید از آنها شد که بعد ها مشخص شد برخی از دستگیری ها نه تنها به حق نبوده بلکه عین نا حقی بوده است.
علاوه بر این در فضای ایجاد اختلاف تفرقه و تخریب اعضای شورای شهر و در خوشبینانه ترین حالت -اگر اتفاقات دوره اول و دوم و سوم رخ ندهد – مدیریت شهری و شهروندان آسیب جدی خواهند دید.
شورای شهر به جای ارایه طرح ها و پیشنهاد های سازنده و حمایت از توسعه شهر و رسیدگی به مشکلات شهروندان تمام انرژی خود را مصروف رفع اختلاف ها و پاسخگویی به دعواهای شخصی خواهد کرد حال اگر این اختلاف ها از سوی رییس شورای شهر و یا نزدیکان وی در شورا هدایت شود.
در شورای کمالشهر نیز چندی است که برخی از اعضا به جای تلاش برای سرعت بخشیدن به توسعه شهر و رفع مشکلات مردم متاسفانه به دنبال ایجاد اختلاف و دعواهای شخصی در شورا هستند و در این میان رییس شورای شهر آقای قهرمانی نیز تاکنون نتوانسته این اختلاف ها را مدیریت کند.
بالا رفتن اختلافات شورای شهر کمالشهرآیا حاصل بی تدبیری رییس شورای شهر است
در این میان اما یکی از مهمترین وظایف رییس شورای شهر کاهش اختلافات درونی و جلوگیری از ریشه دار شدن دعواهای شخصی و اختلافات مضر و مخرب است که در شورای کمالشهر حسین قهرمانی به عنوان رییس شورای شهر می بایست در جهت کاهش اختلافات درونی و پرهیز از در پیش گرفتن رویه ای که بر آتش اختلاف ها بیافزاید ، حرکت کند و تلاش کند تا به جای افزایش اختلاف ها با اتخاذ سیاست ها و تدبیر های لازم متناسب با شرایط ایجاد شده میزان اختلاف ها را کاهش و دعواهای شخصی را مرتفع سازد و به جای این اختلاف ها فضای احترام به افکار مخالف و تضارب ارا را ایجاد کند.
که متاسفانه حسین قهرمانی تا کنون نتوانسته مانع از با لا گرفتن اختلافات در شورای شهر کمالشهر شود چه اگر چنینی بود روز به روز بر میزان اختلاف ها در این شورای شهر افزوده نمی شد .
لزوم تدبیر و هوشیاری سایر اعضای شورای کمالشهر و جلوگیری از افزایش اختلاف ها در غیاب عدم تدبیر رییس شورا
البته در این شرایط سایر اعضا می بایست خود اقدام به مدیریت اختلاف ها در شورای شهر به جهت جلوگیری از ایجاد آسیب های جدی به کیان و جایگاه و قدرت نفوذ و چانه زنی شورای شهر کمالشهر کنند و مانع از آنت شوند که توان شورای شهر صرف خواسته ها و دعواهای شخصی تعداد معدودی از اعضا شوند .
چراکه شورای شهر برای رفع مشکلات مردم در مواجهه با نهاد ها و دستگاه های دولتی و اجرایی شهرستان و استان می بایست از اتحاد و همدلی خواستی برخوردار باشد . از سوی دیگر به جهت جلوگیری از هدر رفتن انرژی و زمان شورای شهر در اختلافات شخصی و منیت های کاذب نیز می بایست اعضای شورای شهر هوشیار تر بوده و نقشی موثر در جهت کاهش اختلاف ها و جلوگیری از یکه تازی های اختلاف افکنان ایفا کنند.
به نحوی که هیچگاه نتوانست به رشد متناسبی با پتانسیل های خود دست یابد