روتیتر: نخستین جشنواره رسانه ها و مطبوعات استان ابرز که باابتکار حسینی کاشانی و در راستای ارتقاء سطح کیفی و حتی کمی تولیدات رسانه ای البرز و افزایش انگیزه فعالان این عرصه برگزار شده بود با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد .
به گزارش روتیتر ،این برای اولین بار در منطقه البرز بود که جشنواره مطبوعات آنهم با این کیفیت و بهره گیری از داوران بی طرف پایتخت برگزار می شود هرچند برخی به بخشی از آن انتقاد داشته و دارند اما اقدامی نو ، مبتکرانه و البته با کیفیت از نظر برگزاری آن از سوی مدیر کل سبب شد که منتقدان این بار کمتر لب به انتقاد پس از برگزاری بپردازند.
جشنواره ای که برای اولین بار در این سطح در البرز با حضور معاون وزیر ارشاد و اجرای مجری توانمند و بی حرف و حدیث آن که از فعالان رسانه ای این استان است (اعظم کریمی ) مراسم اختتامیه را به خود دید اجرایی که تکمیل کننده پازل این حرکت ابتکارانه مدیر کل ارشد بود.
این جشنواره همچون سایر برنامه ها و اقدامات از گزند منتقدان در امان نبود و منتقدان البرزی مدیر کل را به نقد و حتی در برخی موارد به باد انقاد گرفتند .
نقد در البرز آنهم از مدیر کل ارشد از سوی خبرنگاران دارای صابقه چندان درخشانی نیست دو مدیر کل قبلی هردو به نوعی منتقدان خود را اگر هم به وادی شکایت نمی کشاندن به صورت غیر مستقیم بایکوت و یا در صدد محدود کردن آنها بر می آمدند .
آشنا(اولین مدیر کل ارشاد البرز) برخلاف نامش با منتقدان خود و البته روزنامه نگاران و فعالان منتقد چندان خوب تا نمی کرد و رفتاری غریبانه داشت ؛ حتی زمینه برخورد با خبرنگاران منتقد در زمان سایر مدیران ارشادی کرج و البرز (از زمان استان شده منطقه غرب استان تهران ) فراهم می شد ؛در زمان شاه علی شاید اوج برخورد با خبرنگاران فراهم شد در آن زمان عملکرد این مدیر ارشاد کرج بیشتر در دامان فرامین فرماندار اسبق و البته عزل شده کرج یعنی احمد ضیایی بود که در شرایطی عبرت انگیز برای سایر مسوولان برکنار و عزل شد به نوعی که همگان همچون طاهری دیروز از رفتنش خوشحال و برای بدرقه اش حتی فرش قرمز نیز پهن نکردند.
شاه علی به مکاتبه علیه روزنامه نگراان نیز تن داد و حکم پلمپ دفاتر خبرنگاران منتقد را به سادگی و بر خلاف قانون صادر کرد او حتی عناوینی مجرمانه را به برخی روزنامه نگاران نسبت داد تا زمینه برخورد با این دسته از افراد بیش از پیش فراهم شود .
شاه علی مزد زحمات خارج از قانون و وظایفش را گرفت و به نوعی و در عین نا باوری کنار گذاشته شد هرچند بعد ها اظهار پشیمانی کرد اما ابی بو.د که به جوی رفته بود….
ساخت پایه های کج خانه مطبوعاتی که امروز در دستان نا مهربان و نا کارامد رییس غیر قانونی اش اسیر شده در زمان شاه علی انجام شد پایه هایی نا ثواب آنچنان که نه خانه را ریخت و نه آنرا قابل تسکین خبرنگاران و روزنامه نگاران البرزی ساخت….
بعد از وی عسگری سکان شهرستان را در شرایطی نا باورانه و خارج از مختصات انصاب بر عهده گرفت دوره ای که کوتاه بود غیر قابل بیان و دستاورد…
آشنا بر خلاف نامش چندان احساس آشنایی با اصلی ترین رکن فرهنگ و حتی دکوکراسی و جامعه یعنی روزنامه نگاران نداشت هرچند در ابتدای استان شدن زمینه صدور مجوز بیش از ۱۷ نشریه را فراهم آورد اما این امتیازی بود که دولت به سبب تولد استان البرز به فعالان این خطه داده بود و آشنا تنها مصاحبه اش را با این امکانات دولت آشنا ساخت.
منتقدان در دوره آشنا نه تنها از چتر حمایت قانونی و معنوی برخوردار نبودند بلکه در حاشیه ای نا امن به سر می بردند انتقاد از سایر مسوولان حتی مورد گزند قرار می گرفت چه رسد به انتقاد از اولین مدیر کل ارشاد ..
ابراهیمی دومین مدیر کل ارشاد البرز بود جوان و جویای نامی بیشتر از قبل اما از شفافیت لازم در مواجهه با منتقدان و خبرنگاران برخوردار نبود .. نه رومی بود و نه زنگی . اگر شاه علی به صورت علنی زمینه برخورد با خبرنگاران را در شورای تامین شهرستان فراهم می کرد او مشخص نبود که چه برنامه ای دارد یکی به نعل و یکی به میخ….
در جایی آنچنان رفتار می کرد که انگشت تعجب را می گزیدی و در جایی فریاد افسوس را بر می انگیخت اما مزایای حضورش بیش از معایبش بود….
و بالا خره نوبت حسینی کاشانی رسید فردی که همه از قرابت او با وزیر اطلاعات با نگرانی یادمی کردند اما در همان ابتدا ودر مواجهه با برخورد برخی مسوولان با خبرنگاران و رسانه ای های منتقد ، نشان داد که او اساسا اعتقادی به برخورد با منتقدان ندارد و مانع از برخورد قهری با برخی خبرنگارانی شد که در دفاع از منافع استان البرز و مردمش قلم فرسایی می کردند…
نزدیکی او با دولت نه تنها زمینه برخورد با خبرنگاران را فراهم نیاورد که سبب بالا رفتن ضرایب امنیت حرفه ای خبری و نقادی آنان ابته در چارچوب قانون شد .. فضای نقد قانونی حتی گزنده در البرز بیش از پیش فراهم شد حلقه مفقوده ای که ساله ها در پستوی حفظ جایگاه بسیاری از مدیران ارشاد کرج و البرز آگاهانه مفقود شده بود..
حسینی کاشانی تنه در همان ماه های اولیه روی کار آمدنش به شدت در برابر برخی مسوولان که عزم برخورد با منتقدان و فعالان رسانه ای را داشتند ایستاد بدون ایجاد فضای تبلیغاتی با آثار و نشانه هایی روشن آنکه می بایست بداند فهمید.
او حتی برای باز کردن فضای نقد سایر مسوولان که جزئ اولیوت ها و خواسته های مهم فعالان این عرصه در البرز به شمار می رفت ، زمینه نقد از خود را فراهم آورد و با منتقدان همچون حامیان خود رفتار کرد، وقت گذاشت و انتقاد ها را در عملکرد خود تا آنجا که مصلحانه و مشفقانه و حکیمانه بود دخیل کرد.
اقدامی که کمتر از سوی مسوولان انتصابی آنهم در مسوولان ارشاد رخ می نمایاند (حداقل در کرج و البرز)چه برخورد مشوقانه با منتقدان سبب تیز شدن پیکان انتقاد و افزایش امینت حرفه ای آنان می شود اما چون او برای کار آمده است و تغییر و بهبود فضا از این مهم باکی ندارد..
منتقدانی که در البرز زمینه برکناری بسیاری از مسوولان را فراهم آورده اند انتقاد هایی که به تیزی پیکان شکارچی لحظات خطای مسوولان است .
اولین جشنواره مطبوعات استان البرز بهترین زمان سنجش معیار برخورد مدیر کل ارشاد با منتقدان بود جایی که انتقاد شاید به خروجی تلاش چند ماهه وی لطمه وارد می کرد .. او اما با تشویق منتقدان خود در اولین جشنواره مطبوعات و رسانه های البرز کارنامه مثبت خود در مواجهه با منتقدان رسانه ای را کامل کرد و الگویی ساخت برای سایر مسوولان .
چه حسینی کاشانی اولین مسوول و مدیر کلی است که منمتقدان خود را به جای هدایت به ورطه سکوت به بالا بردن عیار انتقاد قانونی تشویق کرد .
حسینی کاشانی نه تنها منتدقان را منکوب نکرد که با تشویق و تقدیر از انها در اولین جشنواده مطبوعات پیکان انتقاد آنها را برای خود تیز تر کرد و فضای قانونی شان را امن تر .. او با گرگ ها رقصید ؛ اولین مسوولی که منتقدان بی تعارفش را تشویق و تقدیر کرد …